Σαλ (Πράσινο Ακρωτήριο)

Σαλ
Sal
	Χάρτης του Σαλ
Γεωγραφία
Συντεταγμένες	16°43′Β 22°56′Δ
Νησιωτικό σύμπλεγμα	Μπαρλαβέντο
Έκταση	216 km²
Πλάτος	12 km
Υψόμετρο	406 μέτρα μ
Υψηλότερη κορυφή	Βερμέλο
Χώρα
	Πράσινο Ακρωτήριο
Δήμος	Σαλ
Πρωτεύουσα	Εσπάργκος
Δημογραφικά
Πληθυσμός	29.110
Πυκνότητα	135 /χλμ2
	Σχετικά πολυμέσα

Συντεταγμένες: 16°43′N 22°56′W / 16.717°N 22.933°W / 16.717; -22.933

Το Νησί Σαλ (πορτογαλικά: Sal (σ.σ. σημαίνει "αλάτι") είναι ένα νησί του Πράσινου Ακρωτηρίου. Βρίσκεται βόρεια του Νησιού Μπόα Βίστα και ανατολικά του Νησιού Σάο Νικολάου. Αποτελεί σπουδαίο τουριστικό προορισμό με παραλίες με λευκή άμμο και πάνω από 350 ημέρες ηλιοφάνειας το χρόνο. Αυτό ακριβώς το ένα ζεστό κλίμα καθ'όλη τη διάρκεια του έτους και η πολύ χαλαρή, «χωρίς άγχος», ατμόσφαιρα του νησιού το καθιστούν δημοφιλή προορισμό για τους τουρίστες, που προέρχονται κυρίως από την Ευρώπη. Είναι ένα από τα τρία αμμώδη ανατολικά νησιά του αρχιπελάγους του Πράσινου Ακρωτηρίου στον κεντρικό Ατλαντικό Ωκεανό, 350 μίλια (560 χλμ.) από τη δυτική ακτή της Αφρικής. Το νησιωτικό σύμπλεγμα του Πράσινου Ακρωτηριού είναι επίσης γνωστό θέρετρο για kiteboarding όλο το χρόνο, για το μεγάλο απόθεμα των χελωνών Καρέττα που εκκολάπτονται από τον Ιούλιο έως τον Σεπτέμβριο και τη μουσική της Σεζάρια Έβορα.

Γεωγραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Νησί Σαλ έχει έκταση 216 τετραγωνικά χιλιόμετρα. Έχει μήκος 30 χιλιόμετρα και πλάτος 12. Το μεγαλύτερο υψόμετρο είναι 406 μέτρα και ψηλότερο σημείο το Βουνό Βερμέλο ή Μόντε Γκράντε (Μεγάλο Όρος). Άλλη σημαντική κορυφή είναι το βουνό Σέρρα Νέγκρα, 92 μέτρα.

Διοικητική διαίρεση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Νησί Σαλ αποτελεί μαζί τον Δήμο Σαλ, ο οποίος συμπεριλαμβάνει μόνο μία ενορία, την Νόσσα Σενόρα ντας Ντόρες.

Κωμοπόλεις και χωριά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σάντα Μαρία (Αγία Μαρία)
Εσπάργκος
Μουρδέιρα
Παλμέιρα
Πέδρα ντε Λούμε
Ρεγκίνο Φιούρα
Τέρρα Μπόα
Φεϊζοάλ
Φοντόνα

Κλίμα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το νησί Σαλ έχει κατά μέσο όρο 350 ημέρες ηλιοφάνειας το χρόνο. Οι άνεμοι πνέουν κυρίως βορειοανατολικοί. Ωστόσο, μερικές μέρες έχουν σύννεφα, αλλά τείνουν να είναι διάσπαρτες εντός του έτους και σπάνια φέρνουν βροχή. Η «εποχή των βροχών» είναι από τον Ιούλιο έως τα μέσα Οκτωβρίου, αν και οι βροχοπτώσεις είναι χαμηλές.

Μέση θερμοκρασία της θάλασσας στο Σαλ^[1]
Ιαν	Φεβ	Μαρ	Απρ	Μαι	Ιουν	Ιουλ	Αυγ	Σεπ	Οκτ	Νοε	Δεκ	Έτους
23 °C (73 °F)	22 °C (72 °F)	22 °C (72 °F)	22 °C (72 °F)	23 °C (73 °F)	23 °C (73 °F)	24 °C (75 °F)	25 °C (77 °F)	26 °C (79 °F)	26 °C (79 °F)	25 °C (77 °F)	24 °C (75 °F)	24 °C (75 °F)

Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Για τους Ευρωπαίους, το νησί ανακαλύφθηκε στις 3 Δεκεμβρίου 1460 και ονομάστηκε Llana ("επίπεδο"). Αυτό το όνομα άλλαξε στο σημερινό "Σαλ" όταν ανακαλύφθηκαν οι δύο αλυκές (λίμνες αλατιού) [Πέδρα ντε Λούμε και Σάντα Μαρία]. Τους πρώτους τρεις αιώνες μετά την ανακάλυψή του, το νησί ήταν εξαιρετικά αραιοκατοικημένο. Το 1720 υπήρχε μόνο ένα μικρό ψαροχώρι κοντά στη σημερινή Παλμέιρα.

Αυτό άλλαξε όταν η βιομηχανία αλατιού αναπτύχθηκε στα τέλη του 18ου αιώνα, ξεκινώντας από το Πέδρα ντε Λούμε. Η Σάντα Μαρία ιδρύθηκε στα νότια του νησιού το 1830 από τον Manuel António Martins. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου η βιομηχανία αλατιού άνθισε, με 30.000 τόνους αλατιού να εξάγονταν τα πρώτα χρόνια. Το μεγαλύτερο μέρος του αλατιού εξάγονταν στη Βραζιλία μέχρι την εθνικοποίηση της εταιρίας το 1887. Οι Πορτογάλοι και Γάλλοι επενδυτές αλατιού ξανάρχισαν την παραγωγή αλατιού μέχρι το 1984.

Το 1939 η Ιταλία άρχισε να κατασκευάζει ένα αεροδρόμιο για να δέχεται πτήσεις από την Ευρώπη και τη Νότια Αμερική. Η κατασκευή σταμάτησε προσωρινά και έπαυσε οριστικά γύρω στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Οι Πορτογάλοι αγόρασαν το αεροδρόμιο από τους Ιταλούς και ολοκλήρωσαν την κατασκευή του το 1949.

Βορειοανατολικά του αεροδρομίου, εργάτες από το νησί Σάο Νικολάου εγκαταστάθηκαν σε ένα χωριό που ονομαζόταν Preguiça, τώρα τμήμα του Εσπάργκος. Ο τυφώνας Φρεντ έπληξε άσχημα το νησί Σαλ στα τέλη του καλοκαιριού του 2015, προκαλώντας ζημιές σε σπίτια, τουριστικές εγκαταστάσεις και πλοία. Ο Δήμος Σαλ δημιουργήθηκε το 1935 όταν, εξαιτίας του πληθυσμού, χωρίστηκε από τον πρώην Δήμο Μπόα Βίστα.