Άγιος Σεραφείμ του Σάρωφ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Άγιος Σεραφείμ του Σάρωφ
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		Прохор Исидорович Мошнин (Ρωσικά)
Γέννηση19ιουλ. / 30  Ιουλίου 1754γρηγ. ή 1759[1][2][3]
Κουρσκ
Θάνατος2ιουλ. / 14  Ιανουαρίου 1833γρηγ. ή 1833[1][2][3]
Σαρώφ
Τόπος ταφήςΌμπλαστ του Νίζνι Νόβγκοροντ
Χώρα πολιτογράφησηςΡωσική Αυτοκρατορία
ΘρησκείαΑνατολικός Ορθόδοξος Χριστιανισμός
Eορτασμός αγίου1 Αυγούστου, Ορθοδοξία/Εορτολόγιο/2 Ιανουαρίου και 15 Ιανουαρίου
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΡωσικά[4]
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταμοναχός
ορθόδοξος ιερέας[5]
ορθόδοξος μοναχός[5]
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Ο Άγιος Σεραφείμ του Σάρωφ (ρωσικά: Серафим Саровский, κατά κόσμον Πρόχορος Ισιδώροβιτς Μοσίν ή Μασίν, ρωσικά: Про́хор Иси́дорович Мошни́н, Κουρσκ 19 Ιουλίου/30 Ιουλίου 1754 ή 1759 – Σάρωφ 2 Ιανουαρίου/14 Ιανουαρίου 1833) είναι ένας από τους πιο γνωστούς Ρώσους αγίους που τιμάται στην Ανατολική Ορθόδοξη Εκκλησία[6] και στην Αγγλικανική Κοινωνία.[7] Θεωρείται γενικά ο μεγαλύτερος Γέροντας και ασκητής της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας και άγιος του 18ου αιώνα. Ο Σεραφείμ επέκτεινε τις μοναστικές διδασκαλίες του στοχασμού, της θεωρίας και της αυταπάρνησης στο λαϊκό μέλος της Εκκλησίας. Δίδαξε ότι ο σκοπός της χριστιανικής ζωής ήταν να λάβει το Άγιο Πνεύμα. Ίσως, η πιο δημοφιλής προτροπή του στους πιστούς είναι «αποκτήστε ένα ειρηνικό πνεύμα και χιλιάδες γύρω σας θα σωθούν».

Άγιος ανακηρύχθηκε επίσημα το 1903 από την Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία, με πρωτοβουλία του τσάρου Νικόλαου Β΄ της Ρωσίας[σημ. 1]. Η μνήμη του εορτάζεται στις 2 Ιανουαρίου, αλλά και στις 19 Ιουλίου —ημέρα της ανακομιδής του αγίου λειψάνου του. Συγκλονιστικό γεγονός για τη Ρωσία υπήρξε η εύρεση του λειψάνου του, το 1990, και η μεταφορά του στη γυναικεία Μονή του Ντιβέγιεβο (την οποία ο όσιος είχε υπό την πνευματική του καθοδήγηση και προστασία)[9][10].

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννήθηκε στα 1759 στην πόλη Κουρσκ και το βαπτιστικό του όνομα ήταν Πρόχορος. Οι φτωχοί αλλά ευσεβείς γονείς του του ενέπνευσαν την ευσέβεια. Έμεινε στον τόπο του ως τα δεκαεννιά του χρόνια και κατόπιν πήρε την απόφαση να γίνει μοναχός και αποσύρθηκε στη Μονή του Σάρωφ. Το 1786 εκάρη μοναχός και έλαβε το όνομα Σεραφείμ. Την ίδια χρονιά χειροτονήθηκε διάκονος και μετά από επτά χρόνια πρεσβύτερος[11]. Ένα χρόνο μετά τη χειροτονία του ζήτησε από τον ηγούμενο της Μονής να αποσυρθεί σε ερημική περιοχή για να αφοσιωθεί στην ησυχία, την προσευχή και στη σιωπή. Στα 1810 αποφάσισε να επιστρέψει στη Μονή του Σάρωφ, μένοντας έγκλειστος στο κελί του, ασκώντας την αρετή της σιωπής και της ησυχίας[12].

Στα 1825, ήδη 66 χρονών, είδε σε όραμα τη Θεοτόκο, η οποία του υπόδειξε να αφιερωθεί ολοκληρωτικά στη διακονία των πιστών, να γίνει στάρετς, δηλαδή πνευματικός καθοδηγητής και δάσκαλος[10]. Χιλιάδες διψασμένες ψυχές συνέρρεαν στο ταπεινό κελί του για να βρουν γαλήνη και σωτηρία. Όσοι δε μπορούσαν να πάνε αυτοπροσώπως επικοινωνούσαν με επιστολές. Δεν απόπαιρνε κανέναν, ούτε τους μεγάλους αμαρτωλούς. Αλλά, ως έμπειρος πνευματικός ιατρός, εισχωρούσε στα βάθη των ψυχών και ξετρύπωνε τις ολέθριες αιτίες που τους βασάνιζαν[12].

Ο Άγιος Σεραφείμ του Σάρωφ βρέθηκε νεκρός στο κελί του στις 2 Ιανουαρίου του 1833, γονατισμένος την ώρα που προσευχόταν και είχε τα μάτια του προσηλωμένα στην εικόνα της Θεοτόκου[11][12].

Σημειώσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ Στις 22 Ιανουαρίου του 1903 με σχετική πράξη η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ρωσίας κατέταξε τον στάρετς (γέροντα) Σεραφείμ στη χορεία των αγίων της Ορθοδόξου Εκκλησίας, και στις 19 Ιουλίου του 1903 έγινε η πανηγυρική ανακομιδή των ιερών λειψάνων του Οσίου Σεραφείμ[8].

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 Catalogue of the Library of the Cyprus University of Technology. 86307.
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 Catalogue of the National Library of Greece. 45179.
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 (νέα ελληνική γλώσσα) Catalogue of the Academy of Athens Library. 12372.
  4. ↑ CONOR.SI. 155828835.
  5. ↑ 5,0 5,1 Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. jn20030214001. Ανακτήθηκε στις 15  Δεκεμβρίου 2022.
  6. ↑ «Repose of Venerable Seraphim, Wonderworker of Sarov». 
  7. ↑ «The Calendar». The Church of England (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 27 Μαρτίου 2021. 
  8. ↑ Ο Όσιος Σεραφείμ του Σάρωφ (Εορτή 2 Ιανουαρίου). monastiria.gr. Ανακτήθηκε στις 08/02/2024.
  9. ↑ Αλέξανδρος Χριστοδούλου, Θεολόγος. Άγ. Σεραφείμ του Σάρωφ, το λαμπρό αστέρι της Ρωσικής Ορθοδοξίας. Πεμπτουσία. 2 Ιανουαρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 07/02/2024.
  10. ↑ 10,0 10,1 Βίος του Οσίου Σεραφείμ του Σάρωφ. Ἐκ τῆς Ἐκδόσεως «Παρακλητικὸς Κανὼν εἰς τὸν Ὅσιον Σεραφεὶμ τοῦ Σάρωφ», Ποίημα Ἀθανασίου Ἱερομονάχου Σιμωνοπετρίτου, Ὑμνογράφου Μ.Χ.Ε. Εθνικόν και Καποδιστριακόν Πανεπιστήμιον Αθηνών. Ανακτήθηκε στις 08/02/2024.
  11. ↑ 11,0 11,1 Όσιος Σεραφείμ του Σαρώφ. Ορθόδοξος Συναξαριστής. Ανακτήθηκε στις 08/02/2024.
  12. ↑ 12,0 12,1 12,2 Λάμπρος Σκόντζος, Θεολόγος. Άγιος Σεραφείμ του Σάρωφ: Ένας αγιασμένος στάρετς της ρωσικής Ορθοδοξίας. Πεμπτουσία. 2 Ιανουαρίου 2024. Ανακτήθηκε στις 07/02/2024.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]


Καθιερωμένοι όροι
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Άγιος_Σεραφείμ_του_Σάρωφ&oldid=10597980"