Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν.Μπορείτε να βοηθήσετε προσθέτοντας την κατάλληλη τεκμηρίωση. Υλικό που είναι ατεκμηρίωτο μπορεί να αμφισβητηθεί και να αφαιρεθεί.
Η σήμανση τοποθετήθηκε στις 08/07/2012.
Το Μάρμπουργκ ή Μαρβούργο (γερμ.Marburg) είναι μια πόλη στο κρατίδιο της Έσσης στη Γερμανία.
Η γεωγραφική θέση της είναι 50°48'36"Β, 8°46'15"Α. Ο πληθυσμός της ανέρχεται στους 79.240 κατοίκους.
Το Μάρμπουργκ είναι διάσημο για τις μεσαιωνικές εκκλησίες του, ειδικά για την Ελιζαμπετκίρχε (Elisabethkirche), μια από τις δύο ή τρεις πρώτες καθαρώς γοτθικές εκκλησίες βόρεια των Άλπεων εκτός Γαλλίας, καθώς επίσης και για το κάστρο του Μάρμπουργκ (Marburger Schloss) στην κορυφή του βουνού δυτικά της πόλης.
Η πόλη δεν είναι ένα «χωριό μουσείο» ή EuroDisney, αλλά μια ζωντανή πανεπιστημιακή πόλη.
Όπως πολλοί οικισμοί, το Μάρμπουργκ αναπτύχθηκε στα σταυροδρόμια δύο σημαντικών μεσαιωνικών οδών: Ανατολής-Δύσης (Κολωνία - Πράγα) και Βορρά-Νότου (από τη Βόρεια Θάλασσα στις Άλπεις και προς την Ιταλία). Ο οικισμός προστατευόταν από ένα μικρό κάστρο που χτίστηκε τον 9ο ή 10ο αιώνα από τη δυναστεία των Γκίζο. Το Μάρμπουργκ ανακηρύχθηκε πόλη το 1140, όπως αποδεικνύεται από τα νομίσματα της. Από τους Γκίζο, έπεσε εκείνη την περίοδο στους κόμητες της Θουριγγίας, που κατοικούσαν στο Βάρτμπουργκ πάνω από το Άιζεναχ.
Το 1228 η χηρευάμενη κόμισσα (Landgräfin) της Θουριγγίας, Ελισάβετ, επέλεξε το Μάρμπουργκ ως έδρα της, δεδομένο ότι δεν είχε καλές σχέσεις με το γαμπρό της, τον νέο κόμη. Η κόμισσα αφιέρωσε τη ζωή της στους αρρώστους και θα γινόταν μετά από τον θάνατό της το 1231, ηλικίας 24, μια από τις πιο γνωστές Αγίες της Καθολικής Εκκλησίας, η Αγία Ελισάβετ της Ουγγαρίας. Αγιοποιήθηκε το 1235.
Το όνομα της πόλης συνδέεται επίσης με ένα φιλοϊό, τον ιό Μάρμπουργκ, ο οποίος παρατηρήθηκε αρχικά και περιγράφηκε κατά τη διάρκεια μιας επιδημίας στην πόλη στους εργαζομένους στις βιομηχανικές εγκαταστάσεις της πόλης Bering-Werke, οι οποίες ιδρύθηκαν από τον πολίτη του Μάρμπουργκ και το πρώτο Νόμπελιστα στην ιατρική, Έμιλ φον Μπέρινγκ. Κατά τη διάρκεια της επιδημίας, δεκαεννέα άνθρωποι μολύνθηκαν και πέντε από αυτούς πέθαναν.